Na Franz Jozef Glacier zijn we in versneld tempo langs de Westcoast verder getrokken.
De westkust van het Zuidereiland kenmerkt zich vooral door ruige kusten met woeste rotspartijen, een wilde en koude Tasmanzee met grijze zandstranden vol met wrakhout en heel veel wind. Niet echt de plek waar je een rustig dagje aan het strand kan doorbrengen.
Nu moet ik wel zeggen dat de zonsondergangen voor een ware kleurenpracht zorgen. Een collage van 4 beelden die ik de laatste avonden heb gekiekt, zie je hierboven.
De andere 2 foto’s zijn van de Pancakerocks in de buurt van het kleine kustplaatsje Punakaika. Stroken kalksteen, gescheiden door dunne repen zachter kleisteen, die door duizenden jaren regen, wind en opstuivend water van de zee zijn weggesleten, hebben de gelaagde formaties van deze Pancakerocks gevormd. Hun naam hebben ze gekregen door de treffende gelijkenis met opeengestapelde pannenkoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten